Neudorf

Het voormalige dorp Neudorf lag op 5 km van St. Georgen op de heide langs de rivier de Cuşmed en werd voor het eerst in 1566 schriftelijk genoemd.

De 16e eeuw was een eeuw van de grootste kerkhervormingen in Transsylvanië. In deze moeilijke tijden werd de sebatarian sekte geboren. Met een unieke geschiedenis kreeg de gemeenschap in Neudorf zijn originaliteit door zijn diversiteit. Een eeuw geleden had het dorp niet meer dan 700 inwoners. Er waren niet minder dan vier soorten godsdienst onder hen: katholieken, Griekse katholieken (Orthodoxen), unitariërs en sabbataren. Neudorf was sinds de 17e eeuw een van de belangrijkste plaatsen voor de Sabbataren van Transsylvanië. Hier woonden de laatste Sabbataren tot 1868, toen ze hun geloof veranderden in de Joodse religie.

Het dorp had een katholieke kerk die beroemd was om zijn Madonna, al sinds de Middeleeuwen. Op dezelfde plaats werd in 1740 een houten kerk gebouwd en in 1784 een stenen kerk. De inmiddels overstroomde kerken bevonden zich reeds in een slechte staat lang voor 2014, toen de katholieke kerk, die een symbool werd van de vernietiging van het dorp, instortte.

De orthodoxe kerk, waarvan de bouw begon in 1939, werd nooit voltooid en vernietigd in 1990 vóór de verhuizing.

In 1988 besond Neudorf uit honderd huizen, een praktijk en een kleuterschool.

Na de bouw van het stuwmeer in 1990 werd Neudorf samen met zijn twee kerken overstroomd. Alleen de gereformeerde kerk, gebouwd op de heuvel, is niet onder water verdwenen. Het dorp werd overstroomd en de bewoners van Neudorf verhuisden naar flatgebouwen in Sankt Georgen op de heide. In 1994 stroomde het water door het dorp en de straten, vernietigde de huizen en stroomde door de twee kerken, de katholieke en unitaire kerk.

Bij het monument dat in 1995 door Sükösd Árpád werd opgericht, staat de volgende, vrij vertaalde, inscriptie:

“Nu ligt Neudorf op de bodem van het meer. De voormalige bewoners van de 180 huizen betreuren het tot op de dag van vandaag. De dienaren van de voormalige dictatuur hebben het gesloopt en laten overstromen. Daarmee verwoestten ze een unieke historische en religieuze gemeenschap waar families van verschillende nationaliteiten en geloven door de eeuwen heen samenleefden. De gebeden van katholieken, unitariërs en sabbatiers uit Transylvanië blijven voor altijd stil. Deze plaats is het symbool van tolerantie tussen religies. “

Het monument voor de eerste wereldoorlog van het dorp werd in 1996 uit het water getild en bij het monument van Sükösd Árpád herplaatst.

Het dak van de toren stortte in in 2014.

Elk jaar in augustus komen de voormalige bewoners van het dorp samen om een ​​herdenking te organiseren bij het monument dat in 1995 is opgericht.