Reisverhalen > drie Motorvakantie Reizen naar Roemenië

In 1999 hebben wij het plan opgevat om na drie jaar Spanje/Portugal eens wat anders te gaan doen. We gaan op vakantie naar Roemenië. Wij naar de Roemeense ambassade in den Haag om een visum op te halen, dat was toen nog nodig om in Roemenië op vakantie te gaan. Voor zo’n 80 gulden per persoon hadden wij onze visa.
Wij hadden er tijdens onze planning rekening mee gehouden dat we door Oostenrijk zouden reizen, dus moesten we er rekening mee houden dat we een autobahnvingnet aan moesten schaffen, bij nader inzien zijn we helemaal niet via de autobahn gegaan.
Het eerste jaar zijn we via Oostenrijk en Hongarije gegaan, het tweede en derde jaar zijn we via Tsjechië, Slowakije en Hongarije gegaan. Dit bevalt ons zeer goed want behalve de benzine prijzen die er een stuk lager zijn, is het reizen veel gezelliger.
In Roemenië aan gekomen is het net of je je soms in de middeleeuwen bevindt, dat was onze eerste indruk toen wij in 2000 de grens over gingen. Paard en wagen is daar nog heel gewoon, kippen en ganzen die door de dorpsstraatjes lopen, oudjes die hun koe en/of geit uit laten kom je nog veel tegen en kuddes, koeien, geiten, schapen en paarden kom je regelmatig tegen.
Dus alles maakt gebruik van de openbare weg(ook de snelweg is hier geen uitzondering op) er is dan ook nog plaats voor het normale verkeer.

Tijdens het eerste jaar hebben we grote pech gekregen, tijdens een zeer regenachtige berg tocht met onze gl 1100, over grind en gravel wegen en paden, zijn de remblokken totaal afgesleten (staal op staal). We konden zo niet verder. Via een kantoor van de Roemeense anwb, die is daar ook, hebben we en bedrijfje gevonden dat motoren reviseerde, zij konden ons wel verder helpen. Ik heb toen remblokken van een audi gekocht deze leken het meest, en na een middagje zagen, vijlen en schuren passen de nieuwe remblokken precies. En 70 gulden verder, dat is niet veel voor remblokken (6 stuks) en een halve middag werk + luch en drinken inclusief fooi. Oja als je een ringsleutel wil kopen moet je de gehele set kopen 15 sleutels, een beetje veel niet dan.

Het tweede jaar zijn eerst naar de drupsteen grotten in Aggtelek natuurpark in Hongarije gegaan, dit is zeer de moeite waard. We werden door een bus naar de ingang gebracht. Na ±3 uur wandelen door deze grotten, waarin je behoorlijke hoogte verschillen tegen komt, kom je bij de uitgang weer boven, dit is dus bij de kassa. Om meer te weten moet je dit toch echt zelf meemaken. Er is ook een korte toer van ±1 uur en er is een dagtocht van ±8 uur maar die moet je een week van te voren bespreken.

Het derde jaar wilde we naar de Zwarte Zee gaan dit is gelukt maar de zee is gewoon blauw en het strandleven is het zelfde als in Spanje, Zandvoort of Portugal voor ons, dus niet zo interessant. Maar de route er naar toe en weer terug is gewoon mooi.

Als je naar Roemenië gaat, bereidt je er dan op voor dat de wegen, als je tenminste wat van het land wil zien niet altijd verhard zijn zoals bij ons. Er zijn hele stukken weg die bedekt zijn met grove gravel en kiezels. Het kan ook zo zijn dat een weg van wegdek veranderd op zo’n moment slaat de twijfel soms toe zitten we wel goed? Maar in de regel zijn de paden zo als ze op de kaart aangegeven staan wel goed. Wij hebben de afspraak gemaakt dat we voor 6 uur ’s avonds bij een slaapplaats moeten zijn, dit om te voorkomen dat we te lang op deze kleine paden en weggetjes blijven dwalen. De goede richting is soms alleen ‘n karrenspoor of een soort van beek die dan toch de weg blijkt te zijn, ons is gebleken dat je met handen en voeten toch steeds weer de weg kan vragen en we zijn mooi genoeg elke keer weer daar gekomen waar we gepland hadden om te komen.

Plaatsen en wegen die volgens ons de moeite waard zijn om te doen:
Sapinta, hier is een kerkhof waar de grafzerken op een speciale manier bewerkt zijn de reden van overlijden is door middel van een tekening en tekst op de achterzijde vastgelegd.(soms zeer sarcastisch) Je moet wel het Roemeens ontcijferen.

Als je via de zuidkant van de Donau, tussen Bulgarije en de Donau reist kom je door een bijzonder landschap met veel uitgesleten heuvels.
Op ons hebben de pontjes over de verschillende rivieren indruk gemaakt, op de voor ons aparte aandrijving van, ‘n sleepboot, tot brandspuit voor een soort van hydroaandrijving word je naar de overzijde getransporteerd. Je moet beslist geen haast hebben.
Als het leuk vindt, zijn er vele Kloosters te bezichtigen.
Twee of drie kastelen die aan Dracula (Vlad Tepes) toe geschreven worden. In Bran staat de bekendste.
Sighisoara is een Duitse enclave met een monumentale binnenstad echt de moeite waars om er de tijd voor te nemen.
De weg 7a via bergpas Bora ±2000 meter hoog, je blijft slingeren.

Op de meest rare plaatsen kom je mensen tegen, op een verlaten kronkelig bospad boven op ‘n berg zitten we even uit te rusten en we zien een oude man aan komen sjokken, hij begint spontaan tegen de motor te praten, als ik dan wat terug zeg snapt hij het helemaal niet meer. Uiteindelijk ziet hij ons zitten en bied meteen wat van zijn brandstof aan, een of ander zelf gestookt drankje, we bedanken hem vriendelijk, na een poging om wat te praten gaan we dan toch maar weer verder. Zo krijg je, op weer een ander bergachtig bospad, van een imker een pot honing, zijn bijenvolk woont in een soort van pipowagen of er komt een kudde varkens, met een oud wijfie die dat zaakje onder haar hoede heeft de berg af getrippeld…….. En dan Pension “Holland” wij zagen het bordje en hadden zoiets dat gaan we uit proberen. Na het aanbellen jawel er is een echte bel, komt er een jonge vrouw aan en zegt dat ze de patron wel gaat halen. De patron is een zeer aardige man uit de Achterhoek, die 6 tot 8 maanden in Nederland werkt en dan in zijn pension vakantie houdt. De rest merk je wel als je er bent het is geweldig. Goede voorzieningen zonder overdadige luxe.

Wij hebben de eerste twee jaar met onze oude gl 1100 Gold Wing uit 1980 gereden. De laatste vakantie hebben we met onze nieuwe motor F6C dit is een uitgeklede gl 1500 Gold Wing gereden.

Tijdens al deze vakantie’s hebben we tussen de 6000 en 7000 kilometer gereden.

De groeten van Lida & Mathijs